هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 582

را گرامی بدارند و هدایای بسیاری به وی بدهند.(1)

حکایت 757: اخلاق قرآنی

آورده اند: سعد بن هشام علاقه داشت بداند اخلاق پیامبر چگونه صلی الله علیه واله بود، اما پیامبر خدا صلی الله علیه واله به دیدار پروردگار خود شتافته و رحلت کرده بود، لذا تصمیم گرفت نزد عایشه همسر پیامبر صلی الله علیه واله برود تا از او در این باره سؤال کند.

سعد می گوید: بر عایشه وارد شدم و از اخلاق رسول خدا، صلی الله علیه واله سؤال کردم. عایشه در جواب گفت: أما تقرأ القرآن؟ یعنی: آیا قرآن نمی خوانی؟ جواب دادم: آری، می خوانم.

عایشه گفت: کان خلق رسول الله القرآن؛ یعنی: اخلاق و لق و خوی رسول خدا صلی الله علیه واله، قرآن بود.(2)

حکایت 758 : در آغوش خلق عظیم .

امام علی بن ابی طالب - علیه صلوات الله الملک الغالب - در کتاب شریف نهج البلاغه در اواخر خطبه ای طولانی که «قاصعه»(3) نامیده می شود، می فرمایند: من در خردسالی، بزرگان عرب را به خاک افکندم و شجاعان دو قبیله ی معروف «ربیعه» و «مضر» را در هم شکستم. شما موقعیت مرا نسبت به رسول خدا صلی الله علیه واله در خویشاوندی نزدیک در مقام و منزلت ویژه میدانید. پیامبر مرا در اتاق خویش می نشاند در حالی که کودک بودم، مرا در آغوش خود می گرفت و در بستر مخصوص خود می خوابانید. بدنش را به بدن من می چسباند و بوی پاکیزهی خود را به من می بویاند و گاهی غذایی را لقمه لقمه در دهانم می گذارد. هرگز دروغی در گفتار من و اشتباهی در کردارم نیافت.

از همان لحظه ای که پیامبر صلی الله علیه واله را از شیر گرفتند، خداوند بزرگ ترین فرشته ی خودد.

1- برگرفته از سخنرانی استاد حسین الهی قمشه ای (در شبکه ی چهار سیما).
2- قصه های قرآن، ص 134؛ به نقل از: المحجه البیضاء ج 4، ص 120. توضیح: منظور از این جمله که «اخلاق رسول خدا، قرآن بوده این است که رسول خد(صلی الله علیه و آله) مصداق اولیه و بارز تمامی آیات اخلاقی قرآن و آیساتی است که آداب اجتماعی و مکارم اخلاق را آموزش می دهند؛ یعنی رسول خدا خود اولین فردی بود که به این گونه آیات عمل می فرمود، به همین جهت خداوند در قرآن مجید اخلاق عالی پیامبر گرامی اش را ستوده و فرموده: «وَإِنَّکَ لَعَلَی خُلُقٍ عَظِیمٍ » ( قلم، 4. ترجمه: و تو اخلاق عظیم و برجسته ای داری.)
3- این خطبه را «قاصعه» یعنی تحقیر کننده نامیده اند؛ زیرا حضرتش در آن، ارزش های جاهلی را کوچک و خوار شمرد. خطبه ی قاصعه از طولانی ترین سخنرانی های امام(علیه السلام) است که در سال چهل قمری در حالی که سوار بر اسب بود. ایراد فرمود.