هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 588

پاداش و کیفر مردمان نیز بر مبنای تو است.

عقل که این مطالب را دریافت، به عنوان تشکر به سجده افتاد و هزار سال در حال سجده بود، سپس پروردگار فرمود: سر بردار و بخواه تا عطا گیری و شفاعت کن تا پذیرفته شود. سپس عقل سر از سجده برداشت و عرض کرد: خدای من! از تو می خواهم شفاعتم را در بارهی هر کس که مرا در او آفریدی، بپذیری. آن گاه خداوند به فرشتگان فرمود: شما را گواه می گیرم که شفاعت عقل را در باره ی کسانی که او را در آنان خلق کرده ام، پذیرفتم.(1)

حکایت 767: بهشت بی کینه

آورده اند: شخصی در مسجد بر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) وارد شد و پیامبر قصه ی عقد اخوت بین یارانش را گوشزد می کرد تا رسید به این جا که فرمود: ای علی! قسم به کسی که مرا به حق برانگیخت، تو در بهشت در قصر با من و با دخترم فاطمه (س) هستی. ای علی! تو برادر و رفیق من هستی.

سپس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) این آیه ی شریفه را تلاوت فرمود: «وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَی سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ » (2)، یعنی: هر گونه غل ( حسد، کینه و دشمنی) را از سینه ی آنها بر می کنیم و روح شان را پاک می سازیم) در حالی که همه برادر هستند و بر تخت ها رو به روی یکدیگر قرار دارند.(3)

فاز کلبُ بحُبّ اصحاب کَهف

کَیف اشقی بحُبّ آلَ النّبی

حکایت 768: قبول امانت

عبد الملک مروان روزی ابن عیینه را به حضور خود طلبید و گفت: می خواهم تو را مأمور مصر کنم و اداره ی امور این کشور را به تو بسپارم. ابن عیینه که از خطرات این مأموریت به خوبی آگاه بود و می دانست قبول این مسئولیت، بدون آلوده شدن به ظلم و تجاوز انجام پذیر نیست در پاسخ گفت: ای امیر! من از کار کناره گرفته ام و نمی توانم عهده دار این مأموریت شوم.6.

1- کلیات احادیث قدسی (ترجمهی الجواهر النیه فی الأحادیث القدسیه)، ص 273.
2- حجر، 47.
3- محبوبهی جاویدان، ص 77؛ به نقل از: الفضائل ( احمد بن حنبل)، ص 106.