هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 593

حکایت 772 : آب سرد

مردی نزد حسن بصری آمد و گفت: همسایه ای دارم که فالوده نمی خورد. حسن بصری گفت: چرا؟ مرد گفت: می گوید نمی توانم شکر خدا را بر نعمت فالوده ادا کنم.

حسن بصری گفت: همسایه ات آب سرد می خورد؟ مرد گفت: بلی. حسن بصری گفت:

همسایه ی تو جاهل است؛ آیا نمی داند که نعمت آب سرد، بسیار بیش تر است از نعمت فالوده!(1)

از دست و زبان که برآید

کز عهدهی شکرش به در آید

حکایت 773 : صفت آزادگان

حکیمی را پرسیدند: چندین درخت نامور که خدای عز و جل آفریده است و برومند، هیچ یک را «آزاد» نخوانده اند مگر سرو را که ثمره ای ندارد، در این چه حکمت است؟ گفت: هر درختی را ثمرهای معین است که به وقتی معلوم به وجود آن تازه آید و گاهی به عدم آن پژمرده شود و سرو را هیچ از این نیست و همه وقتی خوش است و این است صفت آزادگان .

بر آن چه می گذرد دل منه که دجله بسی

پس از خلیفه بخواهد گذشت در بغداد

گرت ز دست برآید چو نخل باش کریم

ورت ز دست نیاید چو سرو باش آزاد(2)

حکایت 774: دل خوش کنک

محدث کبیر، شیخ حر عاملی - صاحب کتاب معروف وسائل الشیعه(3) - در کتاب الجواهر النیه فی الأحادیث القدسیه» می نویسد:

زیاد بن حلال می گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: موسی به خدا عرض کرد: پروردگارا! سرچشمه ی بیماری از کجا است؟ خداوند فرمود: از من. موسی عرض کرد: پس شفا از

1- روح الجنان و روح الجنان ج 4، ص 312، ذیل تفسیر آیهی 78 سوره ی مبارکهی مائده.
2- گلستان سعدی.
3- وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه.