هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 612

او در میان بگذارند.

هنگامی که نزد برادر بزرگ تر آمدند با کمال تعجب مشاهده کردند او از نظر قیافه از دو برادر دیگرش کوچک تر به نظر می آید، از این رو ابتدا از علت این امر سؤال نمودند. او گفت: آن برادری که در ابتدا دیدید از همه کوچک تر است اما چون دارای زنی بداخلاق و لجباز است به این روز افتاده و تنها برای این که به بلایی دیگر مبتلا نشود صبر پیشه ساخته و با او مدارا می کند. برادر دومی دارای همسری است که گاهی اسباب شادی و نشاط را برای او فراهم میکند و گاهی هم او را اذیت و ناراحت می نماید، بدین جهت قیافه ای میانسال دارد، اما من از همسری خوش اخلاق و نبکو بهره می برم و هیچ گاه از هم نشینی با او خسته نمی شوم، از این رو جوان تر و شاداب تر به نظر می رسم. اما در مورد شما باید بگویم اگر می خواهید مشکل تان حل شود باید ابتدا قبر پدرتان را شکافته و استخوان هایش را از قبر خارج سازید و آنها را بسوزانید آن گاه پیش من بیایید تا بین شما داوری نمایم.

آنها وقتی تصمیم به چنین کاری گرفتند، برادر کوچکتر تاب نیاورد و آنها را از این کار منع کرد و از حق خود صرف نظر کرد. دو برادر دیگر از او خواستند نزد قاضی آمده و در حضور او شهادت دهد. هنگامی که قاضی از ماجرا آگاه شد رو به برادر کوچکتر کرد و گفت: همه ی اموال پدرت از آن تو است.

سپس به دو برادر دیگر گفت: اگر شما واقعا فرزندان پدر خود بودند، همچون برادر کوچکترتان مهر و عطوفت به خرج داده، دل تان به حال پدرتان می سوخت و و حاضر به شکافتن قبر او نمی شدید.(1)

حکایت 803: جوجه های قمری!

از امام باقر(علیه السلام) روایت شده است: جوجه های یک قمری هر گاه سر از تخم در می آوردند، مردی می آمد و جوجه ها را با خود می برد. قمری از این وضعیت به خدا شکایت کرد. خدا هم اراده کرد که به او کمک کند. وقتی قمری بار دیگر تخم گذاشت و جوجه هایش به دنیا آمدند، همان مرد در حالی که دو قرص نان در دست داشت برای برداشتن جوجه ها نزدیک آن درخت شد، در همین حال فقیری نزد او آمد و درخواست کمک کرد، او هم یکی از نانها را به او بخشید. آن گاه بالای درخت رفت و جوجه ها را2.