هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 626

حکایت 827: اسیر خوش اخلاق

محدث کبیر، شیخ حر عاملی در کتاب «الجواهر السنیه فی الأحادیث القدسیه » می نویسد: شیخ صدوق می گوید: یحیی بن زید از پدرش زید بن علی، از امام سجاد(علیه السلام) نقل می کند که: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اسیری یهودی را فرا (علیه السلام)خواند و به امام علی (علیه السلام) فرمان داد تا گردنش را با شمشیر بزند.

در این هنگام جبرئیل نازل شد و عرض کرد: ای محمد! پروردگارت به تو سلام رسانده و می فرماید: او را نگش؛ زیرا او در میان قبیله اش، خوش اخلاق و سخاوتمند بوده است.

ظاهرا پیامبر(صلی الله علیه و آله) آن اسیر را آزاد ساخت (1)

حکایت 828: هوادار ستمگران!

عارف سالک، آیت الله حاج سید حسین فاطمی در کتاب جامع الدرر می نویسد:

از بعضی از بزرگان نقل شده که خیاطی از ایشان پرسید: من که برای سلطان پادشاه ] لباس می دوزم، آیا جزو یاران ظالمان إستمگران ] هستم؟ آن بزرگ در جواب فرمود: آن کس که به تو سوزن و نخ می فروشد، جزو یاران ستمگران است، اما تو، جزو خود ستمگران هستی!(2) عرض میکنم: از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر آیه ی «وَ لا تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ...»(3).]

1- کلیات احادیث قدسی (ترجمهی الجواهر الشنیه فی الأحادیث القدسیه)، ص 255.
2- جامع الدرر ج 1، ص 87 «موفق» وزیری از وزرای عراق بود. روزی به امام جماعتی اقتدا کرده بود، امام در نماز سورهی هود را خواند تا به این آیه رسید:«وَلَا تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ » هود، 113. و بر ظالمان و ستمگران تکیه نکنید که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد و در آن حال، هیچ ولی و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت و یاری نمی شوید. موفق وزیر از شنیدن این آیه - که آژیر خطری برای ستمگران و تکیه کنندگان بر آنان است . آن چنان تحت تأثیر قرار گرفت که نعره ای زد و بی هوش بر زمین افتاد. وقتی به هوش آمد و علت را از او پرسیدند، در پاسخ گفت: کسی که رغبتی به ستمگران پیدا کند، کیفرش چنین است؛ پس کیفر خود ظالم و ستمگر چگونه خواهد بود. سرگذشت های تلخ و شیرین قرآن ج 2، ص 163. عارف سالک، آیت الله حاج سید حسین فاطمی در کتاب جامع الدرر می نویسد: بعضی از علمای بزرگوار نقل نموده اند که مؤلفین کتاب های «معالم» و «مدارک» قصد سفر به مشهد مقدس و زیارت امام رضلاع) را داشتند که به آنها گفته شد: شاه ایران باید با شما ملاقات کند. آن دو عالم بزرگ از سفر زیارتی منصرف شدند و فرمودند: زیارت امام رضلاع) مستحب است، ولی ملاقات با شاه حرام است. جامع الدرر ج 1، ص 87
3- هود، 113. و بر ظالمان تکیه نکنید که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد و در آن حال، هیچ ولی و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت و یاری نمی شوید.]