هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 690

دستورات الهی را انجام می دادم، قرآن می خواندم، در خدمت پدر و مادرم بودم، در راه خدا سعی و کوشش داشتم، از گناه دوری می کردم، به کسی ظلم و ستم نمی کردم و شب و روز در کسب روزی حلال کوشا بودم تا به کسی محتاج نباشم. در بهترین زندگی غرق نعمت ها بودم که ناگهان به بستر بیماری افتادم. چند روزی از بیماری ام گذشت، لحظات آخر عمر فرا رسید، شخص تنومند و بد قیافه ای در برابرم حاضر شد. او اشاره ای به چشمم کرد، نابینا شدم و اشاره ای به گوشم کرد، کر شدم و به زبانم اشاره نمود، لال شدم. خلاصه تمام اعضای بدنم از کار افتاد. در این حال صدای بستگانم بلند شد و خبر مرگم منتشر گردید.

در همین هنگام دو شخص زیبا آمدند، یکی در طرف راست و دیگری در طرف چپ من نشستند و بر من سلام کردند و گفتند: ما نامه ی اعمالت را آورده ایم، بگیر و بخوان! ما دو فرشته ای هستیم که در همه جا همراه تو بودیم و اعمال تو را می نوشتیم.

وقتی نامه ی کارهای نیکم را گرفتم و خواندم، خوشحال شدم؛ اما با خواندن نامه ی گناهان اشکم جاری شد، ولی آن دو فرشته به من گفتند: تو را مژده باد! نگران نباش، آینده ات خوب است.

سپس عزرائیل روحم را به کلی گرفت. صدای گریه ی اهل و عیالم بلند شد و عزرائیل آنها را نصیحت می کرد و دلداری می داد. آن گاه روح مرا همراه خودش برد و در پیشگاه خداوند قرار گرفتم و از روح من دربارهی اعمال کوچک و بزرگ سؤال شد. از نماز، روزه، حج، خواندن قرآن، زکات و صدقه، چگونه گذراندن عمر، اطاعت از پدر و مادر، آدم کشی، خوردن مال یتیم، شب زنده داری و امثال این امور از من پرسیدند.

سپس فرشته ای روحم را به سوی زمین باز گرداند. مرا غسل دادند، در آن وقت روحم از غسل دهندگان تقاضای رحم و مدارا می کرد و فریاد می زد با این بدن ضعیف مدارا کنید، به خدا همه ی اعضایم خرد شده است؛ ولی غسل دهنده ابدأ گوش نمیداد. پس از غسل و کفن به سوی قبرستان حرکت دادند، در حالی که روحم همراه جنازه ام بود... تا این که مرا به داخل قبر گذاشتند.

در قبر وحشت و ترس زیادی مرا فرا گرفت، گویی مرا از آسمان به زمین پرت کردند...

پس از آن به طرف خانه برگشتند، با خود گفتم: ای کاش من هم با اینها به خانه برمیگشتم.

از طرف قبر ندایی آمد: افسوس که این آرزویی باطل است، دیگر برگشتن ممکن نیست.

از آن ندا پرسیدم: تو کیستی؟ گفت: فرشته ی مبه زبیدارگرا هستم، من از جانب خداوند مأمورم اعمال همه ی انسان ها را پس از مرگ به آنها خبر دهم. سپس مرا نشانید و