هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 704

فرزند با خیال راحت به کتابت و تألیف «جواهر الکلام» مشغول بود و از نظر معاش و زندگی هیچ گونه نگرانی نداشت تا این که به طور ناگهانی آن فرزند صالح، شیخ حمید وفات یافت.

صاحب جواهر می گفت: پس از این پیشامد ناگوار زندگی برای من سخت شد، سینه ام به تنگ آمد و گرفتار غم و غصه و حزن و اندوه گشتم. شب و روز قرار و آرام نداشتم و دائما در فکر و اضطراب بودم، یک روز از مجلس خارج شده به جانب منزل خود می آمدم در بین راه که رسیدم، کنار حمام نظام الدوله با همان حال تفکر و نگرانی ناگهان از پشت سرم ندایی به گوشم رسید که می گفت: «لا تفکر، لکن الله؛ فکر نکن، خدا برای تو (کافی) است». برگشتم و هر چه به اطراف نگاه کردم، کسی را ندیدم. پس شکر خدا کردم و متوجه به سوی مسبب الاسباب شده، از آن پس درهای رحمت خداوند به روی من باز شد و کارهایم رو به راه و منظم و رو به ترقی گشت و حالم خوب شد.(1)

حکایت 918: مناجات طلایی

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) مرد عربی را دید که در نماز خود دعا می خواند و مضامین بسیار عالی و پر معنایی را در پیشگاه الهی عرض می کرد. سخنان عمیق و پر مغز آن مرد که حاکی از معرفت و کمال ایمانش بود، در پیامبر (صلی الله علیه و آله) تأثیر کرد. آن حضرت شخصی را بر آن مرد گماشت و دستور فرمود که هر وقت مرد عرب از نماز فارغ شد، او را به حضورش بیاورد.

پس از اتمام نماز، مرد عرب به محضر پیامبر آمد، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) قطعه طلایی را که به آن حضرت هدیه داده بودند، به مرد عرب داد و فرمود: از کدام قبیله ای؟ مرد گفت: از قبیلهی بنی عامر بن صعصعه.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: آیا میدانی این طلا را برای چه به تو هدیه دادم؟ مرد گفت: به خاطر این که بین من و شما نسبت رحمت و خویشاوندی است. پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: إن للرحم حقا و لکن وهبت لک الذهب لحسن ثنائک علی الله عزوجل؛ البته برای ترجمت و خویشاوندی حقی است ؛ ولی این طلا را به خاطر این به تو بخشیدم که در پیشگاه الهی، خدای عز و جل - را به نیکی و شایستگی مدح و ثنا گفتی. (2) تشویق و تحسین رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) مرد عرب را بیش از پیش به عبادت دلگرم کرد و3.