هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 727

مرد روستایی گفت: مرا با کسی که بخشش و سخاوت ندارد، کاری نیست، به کسی معرفی ام کن که کریم و بخشنده باشد.

این شخص می گوید: مرد روستایی را به منزل آخوند خراسانی آوردم، مرد روستایی به آخوند عرض کرد: این مبلغ از پول، ثلث مال یک میت است.

مرحوم آخوند فرمود: روی این حصیر بگذار، مرد روستایی پول ها را گذاشت و رفت.

مرحوم آخوند مشغول وضو گرفتن بود، پس از اتمام رو به من کرد و فرمود: این پول ها را بردار. من از سخن آخوند تعجب کردم، عرض کردم: من تمام پول ها را برنمی دارم. فرمود:

تمامش را بردار و با اصرار زیاد تمام مبلغ را به من داد.

این احسان و کرم آخوند باعث شد که دشمنی من تبدیل به دوستی و محبت ایشان شود.(1)

حکایت 956: ما مراقب داریم

از مرحوم آیت الله آخوند ملا علی همدانی - اعلی الله مقامه - نقل شده که فرمود: مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری - مؤسس حوزهی علمیه ی قم - هیچ وقت از پارچه ی خارجی و گران قیمت استفاده نمی کرد، بعضی از آقایان به ایشان عرض کردند:

اگر برای خودتان از پارچه های وطنی استفاده می کنید، اقلا برای فرزندان و آقازاده ها که جوانند و لباس خوب را دوست دارند، پارچه ی خارجی و نسبتا گران قیمت بخرید.

مرحوم حاج شیخ ابتدا چیزی نفرمود تا این که این پیشنهاد تکرار شد، آن وقت فرمود:

گوش بدهید تا داستانی را برای شما نقل کنم: یک وقتی من به عتبات مشرف شدم و مدت اقامتم در کربلا طول کشید. چند نفر از آقایان طلاب از من خواستند که درسی بگویم، من درس لمعه را برای آنها شروع کردم، در کنار آن مسجدی که من درس می گفتم، پینه دوزی بود که هر روز به موقع در پای درس من حاضر می شد و خوب گوش می داد. یک روز وقتی او را در پای درس دیدم، پیش خود فکر کردم که این پینه دوز چرا وقت خود را ضایع می کند، او که چیزی از این درس نمی فهمد، برای چه در درس شرکت می کند.

فردای آن روز که برای درس آمد و من شروع کردم به گفتن درس، دیدم این پینه دوز اشکالی مطرح کرد، من پاسخ دادم، دوباره اشکال کرد و ایرادهای درست می گرفت و من جواب می دادم. معلوم شد که پینه دوز عادی نیست، بلکه عالمی برجسته و ملا است، من4.