هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 747

انسان را بیدار می کنند برای نماز شب و بعد چون انسان اعتنا نمی کند و دوباره می خوابد، باز او را بیدار می کنند؛ دوباره می خوابد باز او را بیدار می کنند؛ این بیداری ها از روی مصادفه و اتفاق نیست، بلکه بیداریهای ملکوتی است که به وسیله ی فرشتگان انجام می گیرد؛ اگر انسان استفاده کرد و برخاست، آنها تقویت و تایید می کنند و روحانیت میدهند؛ و اگر نه متأثر می شوند و کسل می گردند؛ آن مرحوم می فرماید: اگر از خواب برخاستید، آن ملائکه را که نمی بینید، حداقل به آنها سلام کنید و دعا کنید و تحیت و تکریم بگویید و تشکر نمایید! و دعایی در آن کتاب به عنوان سلام و تحیت برای آن فرشتگان نقل می کند که چون انسان از خواب بیدار می شود آن دعا را بخواند، و حمد خدا را به جا آورد که چنین موجودات ملکوتی را ملازم با او قرار داده تا او را برای انس و خلوت و مناجات با پروردگار تایید کنند؛ و از تعلقات عالم ماده و رذایل اخلاق و شهوات پاک کنند و توجه به خدا دهند. یکی از برادران ایمانی نقل می کرد، شبی نزدیک اذان صبح در حرم حضرت سید الشهدا(علیه السلام) بودم و همه ی مردم به عبادت مشغول و هر کس به کار خود بود، یکی از ارباب مکاشفه و صاحب حال که او را می شناختم، او هم در بالای سر مطهر به تفکر و تعمق فرو رفته بود، مردم منتظر بودند، اذان بشود و نماز صبح را بخوانند؛ من آمدم نزد آن مرد و گفتم: آقا! نماز صبح شده است؟ نگاهی به من کرد و گفت: مگر تو کوری؟ ندیدی که ملائکه ی شب رفتند و ملائکه ی صبح آمدند!

حکایت 991: ساعت های سماوی

مرحوم آیت الله العظمی میرزا محمد حسین نائینی (1276 - 1355ق) از فقها و اصولیون بزرگ و مشهور است. آیت الله حسینی همدانی که کنار بستر بیماری ایشان حضور داشته چنین می گوید: آقای نایینی تب نوبه داشتند. هر یکی دو ساعت، تب می کردند و به حالت غشوه از حال می رفتند. ساعت سه نیمه شب بود، من گفتم اگر آقا بلند شوند و ببینند ساعت سه از شب گذشته است، ناراحت می شوند که چرا ایشان را برای نماز شب بیدار نکرده ایم و دوباره حال ایشان منقلب خواهد شد. به این جهت چهار پنج عدد ساعت که آن جا بود، همه را به عقب برگرداندیم و روی ساعت یک نیمه شب تنظیم کردیم. ساعت قدیمی خود ایشان را هم روی ساعت یک نیمه شب تنظیم کردیم.

وقتی مرحوم آیت الله نایینی بعد از چند ساعت بی حالی و حالت غشوه به هوش آمدند، نگاهی به آسمان کردند و با عجله و ناراحتی بسیار فرمودند: «ساعت سه است! چرا