هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 83

موسی علیه السلام به ملک الموت گفت: مأموریت خود را انجام بده. آن گاه او را قبض روح کرد.(1)

حکایت 91: مقام اهل رضا و تسلیم

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله فرمودند: خداوند در روز قیامت برای دسته ای از امت من بالهایی قرار می دهد که از قبرهای خود به طرف بهشت پرواز می کنند و آن طوری که می خواهند از نعمت های بهشت استفاده می کنند. ملائکه به آنها می گویند: آیا شما گرفتاری و رنج حساب قیامت را دیدید؟ می گویند: حسابی در کار ما نبود. می پرسند: از صراط گذر کردید.

جواب می دهند: ما صراطی ندیدیم. به آنها می گویند: جهنم را مشاهده کردید؟ پاسخ می دهند: ما در مسیر خود چیزی را مشاهده نکردیم. سؤال می کنند: شما از امت کدام پیامبرید؟ می گویند: از امت محمد صلی الله علیه واله.

ملائکه میگویند: شما را به خدا سوگند می دهیم بگویید در دنیا چه عملی داشتید که به این مقام رسیدید؟ جواب می دهند: ما دو خصلت داشتیم که خداوند به فضل و رحمت خود این کرامت را به ما عنایت فرمود: اول این که در خلوت از خدا شرم می کردیم گناه انجام دهیم و دیگر این که به کمتر از آنچه به ما روزی میداد راضی بودیم. ملائکه می گویند: پس شایسته ی چنین مقامی بوده اید.(2)

حکایت 92: هر کس تسلیم نباشد زیان می بیند

یک سال بنی اسرائیل نزد حضرت موسی علیه السلام آمدند و گفتند: ای موسی! از خداوند درخواست کن باران را به خواسته ی ما مقرر نماید، هر گاه خواستیم نازل فرماید و آن وقت که نمی خواهیم باران نیاید. حضرت موسی ع تقاضا کرد و خداوند نیز اجابت فرمود. آن گاه به بنی اسرائیل اطلاع داد که باران در اختیار شما است، اکنون زراعت کنید. هر چه توانستند کشت و کار کردند و در هر وقت می خواستند باران طلب می کردند و هنگامی که خیال می کردند کافی است باران را قطع می کردند.

زراعتهای آن سال چنان سر برافراشت و بلند شد که هیچ گاه آن طور نشده بود.