راه سعادت : مجموعه ای از دستورالعمل ها و نصایح اخلاقی و تربیتی حضرت آیت الله العظمی روحانی (مد ظله العالی) صفحه 7

دلیل پسندیده بودن این نوع غرور روشن می شود.

مرز شوخی حلال و حرام

س6: آیا شوخی، حرام و حلال دارد؟ به فرض این گونه باشد، مرز میان شوخی حرام و حلال کجاست ؟

باسمه جلت اسمائه:

سخنی که در مقام شوخی و مزاح گفته می شود بر دو نوع است:

اول: آن چه به قصد خبر دادن از امری است، و انگیزه آن شوخی است نه جدی بودن; مثل این که به شوخی می گوید: «پدرت از سفر آمد». بی تردید این نوع خبر اگر مخالف واقع باشد دروغ است، و تمام ادله دال بر حرمت دروغ، به حرمت این نوع خبر نیز دلالت می کند.

دوم: آن چه به قصد خبردادن نیست، بلکه قصد دارد معنایی را با کلمات ایجاد نماید - به گونه ای که حتی به واسطه قرائن، ظهور در انشاء داشته باشد و انگیزه او شوخی است; مانند این که مرد ترسویی را مخاطب قرار داده و به او می گوید: «ای شجاع» یا «ای شیر». این نوع شوخی مانند نوع اول نیست، به همین دلیل به کذب و صدق متصف نشده و ادله حرمت کذب شامل آن نمی گردد; لذا مقتضای اصل، حلیت و جواز است.

آداب سؤال و نحوه آن

س7: آداب سؤال چیست ؟ و نحوه آن چگونه است ؟

باسمه جلت اسمائه:

آداب سؤال، بسیار است، و در روایات معصومین(علیهم السلام)