معراج السعاده صفحه 1004

در آن را به روی اغیار نابکار بندی ، و آینه وارمقابل عالم انوار بداری ، جمال قدس در آن تجلی می افکند . و گشادگی و انشراح در آن حاصل می گردد ، به حدی که احاطه بر جمیع عالم کند و صورت کل در آن جلوه نماید .

بلی :

راز «کونین» (1) به می خواره شود زان روشن*** که فتاده است به جام از رخ ساقی پرتو

و در این هنگام نورانیت و تلالؤ آن در نهایت شدت می شود . و چون پیش از این حالت ، محجوب و تاریک بود و به واسطه اشراق نور حق و تجلی لمعات جمال مطلق ، روشن و نورانی شد و پرده از جمال دل آرای دل نیز برداشته شد ، بسا باشد که صاحب دل ملتفت دل گردد و جمال او را به حدی بیند که عقل او حیران شده مدهوش گردد ودر این وحشت چنان تصور کند که به نهایت مرتبه وصول رسیده . پس اگر از این مرتبه ترقی نکند و پا از عالم دل بیرون ننهد بسا باشد فریفته گردد و در همانجا بماند و امر او به هلاکت انجامد . و چنین کسی به کوچک ترین ستاره از عالم انوار لاهوت ، فریب خورده و هنوز به ماه آن عالم نرسیده چه جای خورشید یا بالاتر از آن . و اینجا مقام غرور وفریب است . و انواع فریب در راه سلوک بی حد است . و اکثر کسانی که خود را عارف نام نهاده و به لباس عارفین ملبس گشته اند از همه این مقامات بی خبر و در دعوایی که می نمایند کاذب و دروغ زنند . و از عرفان ، همین الفاظی چند فرا