معراج السعاده صفحه 1010

چنین مالی را نگیرد . و اگر معصیت کرد و گرفت به صاحبش رساند . و اگرصاحبش معلوم نشد به فقرا تصدق نماید . و اگر مال حرامی صرف آن نکرده به همین که طالب آن است که : به نام او شهرت کند در این عمل ریا کار است .

و عمل اهل ریا را اجر و ثواب نیست . بلکه معصیت آن بیشتر است . و بسا باشد که درآن شهر یا ده بلکه در همسایگی این غنی یا از خویشان او ، فقیری است که در نهایت پریشانی و مسکنت باشد دیناری به او ندهد . و اگر غرض او رضای باری - سبحانه - بودی در پنهان به آن فقیر چیزی رسانیدی .

و گروهی دیگر دست به بذل مال می گشایند و به فقرا و مساکین تصدق می نمایند اماسعی می کنند که مال ایشان به فقیری برسد که در مجالس و محافل زبان به مدح و شکرمی گشاید . و بسا باشد که بر او مشکل است که به فقرای ولایت خود چیزی تصدق کند .

و راغب به آن است که : عطای او به اهل ولایت دیگر برسد که باعث شهرت سخاوت اوشود . یا راغب به آن است که : مال خود را به شخص معروف و بزرگی دهد - اگر چه مستحق نباشد - تا به این واسطه مشهور گردد . و به فقرای گمنام هیچ نمی دهد . یا اینکه صرف حج یا زیارت از برای خود یا یکی از منسوبان خود می کند که موجب اشتهار اوگردد . و مغرور می شود به اینکه عمل نیکی می کند و حال آنکه مطلقا اجری و ثوابی ازبرای او نیست