معراج السعاده صفحه 1050

: «بنده مؤمن چون گناه کند هفت ساعت خدا او را مهلت می دهد ، اگراستغفار کرد چیزی بر او نوشته نمی شود . و اگر هفت ساعت گذشت و توبه و استغفارنکرد یک گناه بر او نوشته می شود» . (1)

و نیز از آن حضرت مروی است که : «هیچ مؤمنی نیست که در شبانه روزی چهل گناه کبیره کند پس پشیمان شود و بگوید :

«استغفر الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم بدیع السموات و الارض ذوالجلال و الاکرام و اسئله ان یصلی علی محمد و آل محمد و ان یتوب علی» .

مگر آنکه خدای - تعالی - آن گناهان را بیامرزد . پس فرمود که هیچ خوفی نیست بر کسی که شبانه روزی زیاده از چهل گناه کبیره مرتکب شود» . (2)

و در اسرائیلیات وارد شده است که : «جوانی بیست سال عبادت کرد بعد از آن عاصی شد و بیست سال معصیت خدا را نمود ، روزی در آینه نظر کرد دید علامت پیری درموی او ظاهر شده آهی از دل برکشید و گفت : خداوندا ! بیست سال اطاعت تو کردم وبیست سال معصیت تو نمودم نمی دانم اگر بازگشت به سوی تو نمایم قبول می کنی ؟ ناگاه شنید که قائلی می گوید که : تو ما را قبول کردی ما نیز تو را قبول کردیم . پس دست از مابرداشتی ما هم دست از تو برداشتیم . و عصیان ما را ورزیدی تو را مهلت دادیم . و اگر بازبه سوی ما آیی تو را قبول می کنیم» . (3)

و بالجمله شکی نیست که این درگاه ، درگاه ناامیدی نیست . و هر که رو به آنجاآورد او را قبول

1- 43. بحار الانوار ، ج 6 ، ص 41 ، ح 77 . و کافی ، ج 2 ، ص 437 ، ح 3 .
2- 44. کافی ، ج 2 ، ص 438 ، ح 7 .
3- 45. جامع السعادات ، ج 3 ، ص 69- 68 .