معراج السعاده صفحه 106

.

پس ، جمیع اخلاق فاضله و صفات کامله ، مترتب بر عدالت می شوند . و به این سبب ، افلاطون (1) الهی گفته است که : چون از برای انسان صفت عدالت حاصل شد ، روشن ونورانی می شود ، به واسطه آن جمیع اجزای نفس او ، و هر جزوی از دیگری کسب ضیاءو تلالؤ می کند ، و دیده های نفس گشوده می شود ، و متوجه می شود به جای آوردن آن از او خواسته اند بر نحو افضل ، پس سزاوار بساط قرب مبدا کل - جل شانه - می شود ، وغایت تقرب در نزد «ملک الملوک» از برای او حاصل می شود .

و از خواص صفت عدالت و فضیلت آن ، آن است که : شان او الفت میان امورمتباینه و تسویه فیما بین اشیاء متخالفه است ، غبار انزاع و جدال را می نشاند ، و گردبیگانگی و مخالفت را از چهره کارفرمایان مملکت نفس می افشاند ، و بر می گرداند همه چیزها را از طرف افراط و تفریط به حد وسط ، که امری است واحد ، و در آن تعدی نیست ، به خلاف اطراف که امور متخالفه متکاثره هستند ، بلکه از کثرت به حدی هستند که نهایت از برای آنها نیست ، و شکی نیست که : وحدت ، اشرف از کثرت ، و هر چه به آن نزدیکتر ، افضل و اکمل ، و از حوادث و آفات و بطلان و فساد دورتر است ، و آنچه مشاهده می شود از تاثیر اشعار موزونه ، و نغمه های متناسبه به جهت تناسبی است که میان اجزای آنها واقع ، و نوع اتحادی که فیما بین آنها حاصل است ،