معراج السعاده صفحه 1123

هر چیزی از ملک و ملکوت از آن می روید» . (1)

گر به اقلیم عشق رو آری*** همه آفاق گلستان بینی

بر همه اهل آن زمین به مراد*** گردش دور آسمان بینی

آنچه بینی دلت همان خواهد*** آنچه خواهد دلت همان بینی

بی سر و پاگدای آنجا را*** سر ز ملک جهان گران بینی

هم در آن سر برهنه قومی را*** بر سر از عرش سایبان بینی

هم در آن پا برهنه قومی را*** پای بر فرق «فرقدان» (2) بینی

و مخفی نماند که آنچه در خصوص محبت خدا از اخبار و ادعیه رسیده زیاده از آن است که در حیز تحریر برآید . و حکایات عشاق و محبین نه به حدی است که انکار وتاویل را شاید .

مروی است که : «حضرت داود علیه السلام از پروردگار سؤال نمود که : بعضی از اهل محبت خود را به او نماید . خطاب رسید که : برو به کوه لبنان که در آنجا چهارده نفر از دوستان ما هستند ، بعضی جوان و بعضی در سن کهولت و برخی پیران ، چون به نزد ایشان رسی سلام مرا به ایشان رسان و بگو : پروردگار شما می گوید که : چرا از من حاجتی نمی خواهید ؟ به درستی که شما دوستان من و برگزیدگان و اولیای من هستید ، به شادی شما شاد می شوم و به دوستی شما مسارعت می کنم . داود چون به نزد ایشان رسیددید در لب چشمه ای نشسته اند و در عظمت خدا متفکرند . چون داود را دیدند از جای جستند که متفرق بشوند داود گفت : من فرستاده خدایم آمده ام که پیغام او را به شمابرسانم