معراج السعاده صفحه 1145

محبت نباشد و شایق به مرگ باشد مثل کسی که در دنیا به شدت و بلای عظیم گرفتار باشد و به گمان خلاصی از آن تعبها ، موت را آرزو کند . و بسا باشد که کسی ازجمله دوستان خدا باشد و مرگ را کراهت داشته باشد و لیکن کراهت او از مرگ به جهت زیاد کردن استعداد ملاقات خدا و تهیه اسباب لقاء است ، مانند کسی که خبرآمدن محبوب او به خانه او به او برسد و او خواسته باشد که ساعتی آمدن تاخیر افتد تاخانه خود را پاکیزه کند و فرش نماید و از اغیار خالی سازد و اسباب لازمه را آماده کندتا فارغ البال و مطمئن خاطر از گلشن لقای او تمتع برد . و این شخص اگر نه به جهت تهیه لقای الهی باشد ساعتی نمی خواهد در دنیا بوده باشد . و علامت این سعی در عمل وصرف جمیع اوقات در کار آخرت است .

و اما کسی که کراهت او از مرگ به جهت ناگوار بودن ترک اهل و اولاد و اموال وبازماندن از شهوات دنیویه باشد مطلقا در دل او از یاد مرگ فرحی هم نرسد . و چنین شخصی از مرتبه دوستی خدا دور است .

بلی : گاه است که کسی فی الجمله شوق به لقای الهی داشته باشد و با وجود آن دنیا را نیز دوست داشته باشد چنین کسی از کمال محبت پروردگار خالی است و کراهت او ازموت هم کمتر از سابق است .

دوم آنکه : طالب رضای خدا باشد و خواهش او را بر خواهش خود اختیار کند ، زیرا دوست صادق