معراج السعاده صفحه 1150

که خلق شده اند تا به حال به غیر از خداوند - متعال - هیچ چیز به خاطر ایشان خطور نکرده و غیر او را یاد ننموده اند ، شرم می کنند و خجالت می کشند که محبت خود را معرفت و محبت نام نهند و زبان آنها از اظهار این دعوی لال می گردد .

حکایت بنده ای که ذره ای از معرفت خدا به او عطا شد

مروی است که : «یکی از اهل الله از بعضی از صدیقان استدعا نمود که از خدامسئلت نماید که ذره ای از معرفت خود را به او عطا فرماید ، چون او این مسئلت را نموددفعه عقل او حیران ، و دل او واله و سرگردان گشته سر به کوهها و بیابانها نهاده دیوانه وار در صحراها و کوهها می گشت و هفت شبانه روز در مقامی ایستاد که نه او ازچیزی منتفع شد و نه چیزی از او . پس آن صدیق از خدا سؤال نمود که : قدری از آن ذره معرفت را که به او عطا نموده کم کند . به او وحی شد که : در این وقت صد هزار بنده چیزی از محبت ما را مسئلت نمودند ما یک ذره معرفت خود را میان ایشان قسمت فرمودیم و هر یک را یک جزو از صد هزار جزو یک ذره معرفت دادیم و نیز به این بنده عطا فرمودیم به این حال شد . پس آن صدیق عرض کرد : «سبحانک سبحانک» آنچه را به او عطا کرده ای کم کن . پس خدا آن جزو معرفت را به هزار قسم کرد و یک قسم آن را باقی گذارد و تتمه را سلب نمود . در آن وقت مثل یکی از کاملین ارباب معرفت گردید» . (1)

بلی این ظاهر است که حقایق صفات الهیه