معراج السعاده صفحه 1195

نموده البته خیر و مصلحت او در آن است اگر چه خود ، سر آن را نفهمد .

سر قبول بباید نهاد و گردن «طوع» (1)*** که آنچه حاکم عادل کند همه داد است

علاوه بر اینکه : تدبر نماید که از نارضایی او چه می آید و سخط و کراهت او چه فایده می بخشد . نه از برای خاطر او تغییر قضا و قدر داده می شود و نه به جهت تسلی قلب او تغییر اوضاع کارخانه هستی می شود .

در دایره فرمان ، ما نقطه تسلیمیم*** رای آنچه تواندیشی ، حکم آنچه تو فرمایی

و بر حسرت گذشته و تشویش بر آینده و تدبیر کار ، چیزی بجز تضییع روزگار وبردن برکات وقت ، مترتب نمی گردد .

رضا به داده بده و زجبین گره بگشای*** که بر من و تو در اختیار نگشوده ست

و باید طالب مرتبه رضا ، آیات و اخباری که در رفعت مرتبه اهل بلا رسیده ملاحظه نماید و احادیثی که در اجر و ثواب مصیبت وارد شده مطالعه کند و بداند که : هر رنجی را گنجی در عقب ، و هر محنتی را راحتی در پیش است . و هر بلایی را اجری ، و هرمصیبتی را ثوابی است . و از این سبب بود که مقربان و باریافتگان بارگاه به انواع بلاهامبتلا بودند . و دوستی از دوستان درگاه نیست که سر او به خنجر تسلیم نبریده باشد . وهیچ یک از مقربان بارگاه نیست که در بادیه محبت ، خارهای مصیبت به پای او نخلیده باشد . محرمی از محرمان قدس را نیافتم که چهره او از خوناب جگر سرخ نشده باشد