معراج السعاده صفحه 1256

بر آمده و دوباره به دنیارجوع نموده .

پس عمر خود را صرف اموری کند که : مردگان به جهت آنها طالب عودبه دنیا هستند .

چهارم : یاد نماید آنچه را که بر او روی داده از مصایب عظیمه و مرضهای مهلکه که امید نجات از آنها نداشت . پس چنان فرض کند که : هلاک شده و حیات حال ، وخلاصی از آن بلیه را غنیمت شمارد و شکر خدای را به جاآورد . و از آنچه بر او واردمی شود محزون و متالم نگردد .

پنجم : هر مصیبت و بلایی از بلاهای دنیا که بر او وارد شود شکر کند که مصیبتی بالاتر از آن به او نرسیده ، و بر اینکه بلایی به دین او وارد نشده .

چنان که منقول است که : «مردی به بعضی از نیکان گفت که : دزد به خانه من در آمدو متاع مرا برگرفت . گفت : شکر خدا کن اگر به جای آن دزد ، شیطان به خانه تو می آمد وایمان تو را فاسد می کرد چه می کردی ؟ » . (1)

و نیز هر مصیبتی که در دنیا به او می رسد عقوبت گناهی است که از او صادر شده .

پس شکر بر آن لازم است ، زیرا بعد از آنکه در دنیا عقوبت گناه به او رسید ازعقوبت اخروی نجات می یابد .

چنانکه از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله مروی است که : «هرگاه بنده گناهی کند پس سختی یا بلایی در دنیا به او برسد ، خدا از آن کریم تر است که دوباره او راعذاب کند» . (2)