معراج السعاده صفحه 1290

نادان اند» . (1)

بالجمله بلایا و مصائب اهل ولا بی انتها ، و هر که طالب سعادت باشد باید تاسی به ایشان کند . و تن خود را سپر تیر بلا ساخته تحمل و شکیبایی نماید .

فایده

هان ، هان ! تا نگویی که اگر مراد از صبر در مصائب آن است که : دل او از مصیبت کراهت نداشته باشد این امری نیست که به اختیار آدمی باشد ، زیرا انسان مضطرب است به کراهت از بلایا ، پس چگونه آدمی به درجه صبر می تواند رسید ؟ زیرا این سخن ازنادانی و قصور معرفت است . و هر که عارف به خدا و دانا به اسرار و حکمت قضا وقدر او باشد ، و یقین داند که : هر امری از جانب خدای - تعالی - روی داد و از او صادرشد و بندگان خود را به آن مبتلا فرمود ، از تنگی و وسعت ، و مرض و صحت ، وخواری و عزت ، یا الم و غمناکی ، یا شادی و فرحناکی همه بر وفق حکمت ، و مقتضای مصلحت است ، نفس خود را مستعد صبر می سازد . و دل او به قضا و قدر الهی راضی می شود . و گشادگی در سینه او حاصل می گردد . و یقین می کند که : قضای خدا بر اوجاری نگشته است مگر به خیر . پس ، از آن لذت می یابد .

مانند کسی که : مرض مزمنی داشته باشد که سالها به آن مبتلا بوده و خواب و آرام او منقطع گشته و یقین داند که حجامت دفع آن را می کند ، پس ، از حجامت کردن ،