معراج السعاده صفحه 1347

پست کند و میان جهر و اخفات دعا گوید ، نه چندان آهسته باشد و نه بسیار بلند .

مروی است که : «چون مردمان به خدمت حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله آمدند تا به نزدیک مدینه رسیدند تکبیر گفتند و صدای خود را به تکبیر بلند کردند ، حضرت فرمود : ای مردمان ! آن کسی را که می خوانید کر نیست و دور نیست بلکه درپیش گردنهای شما است» . (1)

هفتم آنکه : در دعا کردن ، متوجه سجع و قافیه نشود و سخن پردازی نکند ، که این طریقه منافی خضوع و تضرع است .

هشتم آنکه : تضرع و زاری کند و با خضوع و خوف و خشیت و هیبت باشد .

در اخبار رسیده است که : «چون خدا بنده را دوست دارد او را مبتلا می سازد تاتضرع و زاری او را بشنود» . (2)

نهم آنکه : جزم داشته باشد به اینکه دعای او اجابت می شود . و یقین داشته باشد که رد نخواهد شد .

از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مروی است که : «چون دعا کنی بایدچنان گمان کنی که حاجت تو بر در ایستاده است و داخل می شود» . (3)

دهم اینکه : اصرار بر دعا کند و الحاح نماید . و لا اقل سه مرتبه آن را تکرار کند .

یازدهم آنکه : قبل از دعا ، ذکر خدا کند . و ثنا و ستایش او گوید . و تمجید و تعظیم او کند . و صلوات بر پیغمبر و آل او فرستد .

دوازدهم آنکه : ابتدا اقرار به گناهکاری و

1- 3. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 291 .
2- 4. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 293 .
3- 5. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 294