معراج السعاده صفحه 1359

که بیهوش بر زمین افتاد ، و چون به هوش آمد از سبب آن پرسیدند فرمود : آیه رامکرر کردم بر دل خود تا گویا آن را از صاحب کلام شنیدم و چشمم را طاقت معاینه قدرت او نماند» . (1)

و اگر کسی به این درجه رسید بهجت او بی حد ، و لذت و حلاوت تلاوت اوبی پایان می گردد .

و یکی از بزرگان گفته است که : «من قرآن می خواندم و مطلقا شیرینی آن را نمی فهمیدم تا آنکه به نحوی شد که گویا قرآن را از پیغمبر صلی الله علیه و آله می شنوم که بر صحابه کبار می خواند . و بعد از آن ، از این مقام ترقی کردم ، پس می خواندم آن را تا گویا از جبرئیل می شنیدم که تلقین حضرت پیغمبر - صلی الله علیه و آله - می نمود . پس خدا لطف وجود به من فرمود که به مقام بالا ترقی نمودم که گویاآن را از صاحب کلام می شنوم . و در آن وقت نعیم و لذتی یافتم که : از آن صبر نمی توانم کرد» . (2)

و بعضی از صحابه گفته است که : «هرگاه دلها پاک گردد هرگز از قرائت قرآن سیر نمی گردد» . (3)

یازدهم : از حول و قوه خود بری ء شود و چشم رضا و خوبی خود را نبیند . پس هرگاه به آیه ای رسد که : مشتمل بر وعد و مدح نیکان باشد خود را از زمره ایشان نبیند .

و از اهل آن وعده نشمارد ، بلکه اهل صدق و یقین را از اهل آن وعده شمارد . و شوق نماید که : خدا او را

1- 14. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 248 . و احیاء العلوم ، ج 1 ، ص 259 .
2- 15. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 248 . و احیاء العلوم ، ج 1 ، ص 256
3- 16. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 248 . و احیاء العلوم ، ج 1 ، ص 256 .