معراج السعاده صفحه 219

دیگر تقسیم به اعضا شود ، خداوند حکیم رؤف در سمت معده رگهائی آفرید ، که آنها را «ماساریقا» (1) گویند ، و لطیف کیلوس از دهان ماساریقاداخل آنها می شود ، و ماساریقا متصل است به رگی دیگر که آن را باب الکبد گویند ، که یک طرف آن به جگر نفوذ کرده است ، و از سر آن رگهای بسیار مانند مو منشعب گشته ، و در اجزای جگر منتشر است ، و آنها را «عروق لیفیه» (2) خوانند .

پس ، خالص کیلوس به ماساریقا و از آنجا به باب الکبد و از آن به عروق لیفیه می ریزد و از آنجا جگر آن را می مکد و به خود جذب می کند و آن را طبخ دیگرمی دهد ، و از این طبخ چهار چیز از کیلوس حاصل می شود :

یکی مانند کف ، و آن صفراست . و دیگری زردی ، و آن سوداست ، و سوم چون سفیده تخم و آن بلغم است . و چهارم صاف و خالص اینها و آن خونی است آبناک منتشر در عروق لیفیه .

و از آنجا که اگر صفرا و سودا و بلغم و آبناکی مخلوط به خون باشد ، مزاج بدن فاسدمی شود ، خالق حکیم دو کلیه و زهره و سپرز آفرید و هر یک را گردنی داد که گردن خودرا به سوی جگر دراز کرده اند ، و گردن کلیتین متصل است به رگی که از «حدبه» (3) جگرسر بر آورده است ، و کلیتین به وسیله آن گردن ، آن رطوبت و آبناکی را که به خون ممزوج است به جانب خود می کشند ، و اندک خونی که باید غذای کلیتین شود نیز با

1- 28. روده بند .
2- 29. مویرگ
3- 30. برآمدگی ، برجستگی .