معراج السعاده صفحه 316

فراوان و کرامتهای بی پایانی را که در دنیا به بندگان خود نموده ، حتی اینکه هر چیزی که از برای ایشان ضروری است آماده کرده ، اگرچه چیزی باشد که گاهی نادرا به آن احتیاج شود در امور دنیای ایشان .

پس هرگاه عنایت الهیه در خصوص تهیه اسباب دنیویه و آفریدن آنچه وجود آن ضروری یا بهتر است ، کوتاهی نکرده باشد در خانه دنیا ، که حقیقه منزل بلا و محنت است نه خانه سرور و راحت . و راضی نشده باشد که در آنجا محتاج به چیزی باشند که نباشد ، بلکه آنچه مصرف زینت و جمال ایشان می شود نیز خلق کرده باشد . چگونه خود را راضی خواهد کرد که در خانه آخرت که محل فیض و نعمت ، و خانه احسان و راحت است ایشان را مهمل و معطل گذارد ، بلکه گرفتار عذاب ابد و عقاب مخلد سازد .

نار تو اینست نورت چون بود*** ماتمت اینست سورت چون بود

با وجود اینکه خود فرموده است :

«سبقت رحمتی غضبی» (1)

یعنی : «رحمت من برغضبم سبقت گرفته است» .

در دنیا با وجود اشتغال به معاصی و لهو و لعب ، نعمت را باز نگرفت چگونه درآخرت که دست از همه جا کوتاه ، و بجز درگاه او پناهی نیست آدمی را وا می گذارد ؟ بلی :

آنکه جان بخشید و روزی داد و چندین فضل کرد هم ببخشاید چو مشتی استخوان بیند رمیم (2) و بالاترین چیزی که باعث امیدواری بندگان است ، آن است که : خداوند عالم خیرمحض است و هیچ شریتی در او نیست ، و