معراج السعاده صفحه 340

از شجر طوبی زن ***حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی

پس غرض کلی از بعثت انبیا خواندن خلق است به مملکت بی پایان ، تا در آنجا برتخت پادشاهی نشینند . و تاج سروری بر سر نهند . و به زندگی ای فایز گردند که مرگ ندارد . و به عزتی رسند که ذلت در قفایش نیست .

و شیطان ایشان را به شتاب می اندازد و ایشان را به سروری دنیا می خواند . و چون می داند که این را بقائی نیست و این چند روزی هم که هست از هم و غم و نزاع وکدورت خالی نیست تا به این سبب از یاد آخرت غافل شوند ، و از فکر تحصیل ملک باقی بیرون روند . بلکه از زهد و سبکباری در دنیا که پادشاهی نقد است باز مانند و بنده غضب و شهوت خود گردند و به پرستش شکم و فرج خود مشغول شوند . پس چون چارپایی شود که افسار او در دست شکم و فرجش باشد و او را به هر طویله و آخوری که خواهند بندند .

پس چه مغرور و بی عقل است فرزند آدم که مملوک شهوت خود می شود و چنان پندارد که پادشاه است . و بنده خواهش نفس می گردد و چنان گمان می کند که خداونداست - معاذ الله - . و از آنچه مذکور شد معلوم شد که منشا خسران در دنیا و آخرت عجله و شتابکاری است .

و چون بدی این صفت را دانستی پس بدان که طریق علاج آن ، آن است که : یادفساد و سوء عاقبت آن کنی . و متذکر آن شوی که باعث سبکی و خفت و بی قدری وذلت در