معراج السعاده صفحه 456

رادوست داشته باشد ، ولیکن آن است که : آدمی اعانت بکند قبیله خود را بر ظلم» . (1)

و عصبیت را که در اخبار و احادیث اطلاق می کنند این قسم را مذموم می خوانند وآن از صفات مهلکه و آدمی را به شقاوت ابدی گرفتار می کند .

حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود که : «هر که تعصب بکشد یا تعصب ازبرای او بکشند رشته اسلام از گردن او جدا می شود» . (2)

و فرمود که : «هر که به قدر حبه خردلی عصبیت در دل او باشد خدا در روز قیامت او را با اعراب جاهلیت برخواهد انگیخت» . (3)

و از حضرت سید الساجدین علیه السلام مروی است که : «هیچ حمیتی داخل بهشت نمی شود مگر حمیت حمزه بن عبد المطلب در آن وقت که مشرکین بچه دان شتر را در حالت سجود معبود همایون بر سر سید کاینات افکندند غضب و حمیت ، حمزه رابر آن داشت که دین اسلام را قبول نمود» . (4)

و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود که : «فرشتگان چنان پنداشتند که ابلیس از ایشان است - و خدای می دانست که از ایشان نیست - پس حمیت و غضب ، اورا بر آن داشت که حقیقت خود را ظاهر کرده گفت : مرا از آتش خلق کردی و آدم رااز خاک» . (5)

صفت بیستم : کتمان حق و مذمت آن

کتمان حق

و باعث این ، یا عصبیت است یا جبن ، و گاه باشد که سبب آن طمع باشد ، و در این صورت هم باز منشا آن ضعف نفس و خمود قوه غضبیه است . پس به هر حال این صفت از رذایل متعلق به قوه غضبیه است ، یا از

1- 6. کافی ، ج 2 ، ص 308 ، ح 7 .
2- 7. کافی ، ج 2 ، ص 308 ح 2 . و بحار الانوار ، ج 73 ، ص 283 ، ح 1 .
3- 8. کافی ، ج 2 ، ص 308 ، ح 3
4- 9. کافی ، ج 2 ، ص 308 ، ح 5 .
5- 10. کافی ، ج 2 ، ص 308 ح 6