معراج السعاده صفحه 487

: ظلم و تعدی و غصب و دزدی و خیانت . و خواه غیر حرام ، از قبیل : صدقه گرفتن وفضول مال مردم را اخذ کردن .

بلکه مطلق چیزی از مردم گرفتن حریت نفس را زایل ، و آدمی را از زمره آزادگان خارج می کند . و شکی نیست که : رقیت به این معنی ، از صفات مذمومه ، و حالات خبیثه است ، زیرا که : یک نوع آن ، که : گرفتن مال مردم به طریق حلال نباشد علاوه بر اینکه موجب عذاب اخروی و مؤاخذه الهی است ، نوعی از گدائی است ، که جمع شده است بابی شرمی و بی حیائی ، و مشتمل است بر ذلت و پستی .

آری چه پستی از آن بالاتر که : فقیر بینوائی را ستم کنی و به جور و تعدی ، فضول اموال ایشان را بستانی و صرف خود و عیال خود کنی . یا پنهان از کسی مال او رابدزدی . یا خیانت کنی و به آن معاش نمائی . و چه بی شرمی از آن بیشتر که : مال کسی رابه دزدی . یا به ستم بگیری . و با وجود این ، بر صاحب بیچاره اش بزرگی بفروشی ؟ ! و نوع دیگر آن ، اگرچه با وجود استحقاق ، حرام نباشد ، اما چون باعث توقع از مردم و چشم داشتن به دست ایشان است ، خالی از ذلت و انکسار و طمع از غیر پروردگار نیست . و به این سبب وثوق و اعتماد به خدا کم می شود و عاقبت منجر به سلب توکل وترجیح مخلوق بر خالق می گردد . و این منافی مقتضای ایمان