معراج السعاده صفحه 519

حسرت و ندامت اهل آن بعد از مرگ ذکر کرده اند . پس تشبیه کرده اند اهل دنیا را به طایفه ای که در کشتی نشسته باشند و به جزیره رسند و به جهت قضای اجت بدانجا روند با وجود اینکه دانند که کشتی چندان مکث در کنار جزیره نتواند کرد و به زودی خواهد گذشت ، پس در آن جزیره متفرق شوند و بعضی به شتاب ، قضای حاجت نموده به کشتی آیند و مکان وسیع گرفته ، ساکن گردند . وطایفه ای مشغول سیر درخت و کوه و جزیره شده بعد از ساعتی به فکر افتد و خود رابرساند و مکان تنگی به دست او آید . و قومی دیگر دلبستگی به پاره سنگها و حیوانات آن جزیره به هم رسانیده نتواند از آنها بگذرد و آنها را بر دوش کشیده وقتی برسد که مکان بسیار تنگی بیابد و به صد زحمت خود را در آنجا جای دهد ، و جای آنچه برداشته نباشد ، آن را بر دوش خود نهد و با تنگی مکان به ثقل آنها نیز گرفتار گردد وپشیمان شود و نتواند آنها را به جائی افکند . و جمعی دیگر چنان مشغول سیر گردند که کشتی و دریا و مقصد را فراموش کنند و در آنجا بمانند تا شب درآید و سباع از میان درختان درآیند و تاریک گردد و بعضی از اینها طعمه سباع شوند . و بعضی در گل و لای فرو رفته ، هلاک گردند . و بعضی بمانند از غصه و گرسنگی تلف شوند .

و آنهائی که ثقل آنچه از جزیره برداشته بر دوش ایشان ماند و در کشتی انواع خواری از اهل آن بشنوند . و آن حیواناتی