معراج السعاده صفحه 571

نه از آن شاد و نه از آن کراهت دارد . بلکه به قدر ضرورت نفس کشیدن ازآن منتفع می گردد . و به احدی در آن بخل نمی ورزد . و خود و غیر خود را در آن مساوی می بیند . و چنین شخصی را فقیر مستغنی راضی ، یا فقیر عارف باید نامند . ومرتبه این شخص ، از مرتبه زاهد بالاتر است . و زاهد از ابرار است ولی چنین شخصی ازمقربین است ، زیرا که : زاهد از دنیا کراهت دارد ، پس دل او مشغول کراهت دنیاست .

همچنان که دل حریص ، مشغول محبت آن است . و هر چه دل را مشغول کند حجابی است میان بنده و خدا . و لیکن دل مشغول به بغض دنیا بهتر است از دل مشغول به حب آن . و دوم ، مثل کسی است که : بر خلاف راه مقصود برود و از مقصود غافل باشد . واول ، چون کسی است که : راه مقصود را طی کند ، و لیکن از مقصود غافل شود . و ازبرای این حالت منتظره ، به غیر از زوال غفلت نیست . به خلاف اول ، که اگر غفلت اوزایل شود باید مدتها از آن راهی که رفته برگردد تا به راه مقصود افتد .

اگر کسی گوید که : شکی نیست که انبیا و اولیا ، فقر را طالب بودند و از غنا کراهت داشتند و از مال دنیا گریزان بودند ، - همچنان که از اخبار مستفاد می شود - . (1)

پس بایدمرتبه ایشان نازل تر از مرتبه فقیر مستغنی باشد . و دل