معراج السعاده صفحه 605

که : هان ! فلان و فلان را ببین چگونه تنعم می کنند ؟ و چه طعامهای لذیذی می خورند ؟ و چه لباسهای نیکو می پوشند ؟ خود را ازآنها پست تر مکن . و در طلب دنیا ، سستی منمای .

و در کار دین چشم آدمی را به پست تر از خود می گشاید و می گوید : چرا خود رازحمت می دهی و تعب می کشی و چنین از خدا می ترسی ! فلان و فلان از تو عالم ترند واین قدر نمی ترسند .

صفت چهارم : طمع و مفاسد آن

طمع و مفاسد آن

و آن عبارت است از : توقع داشتن در اموال مردم . و آن نیز یکی از فروع محبت دنیاست . و از جمله رذایل مهلکه و صفات خبیثه است . و حضرت رسول - صلی الله علیه و آله - فرمود : «زنهار که گرد طمع نگردی که آن فقر حاضری است» . (1)

و حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرمود که : «از هر که خواهی استغنا کن تا مثل و نظیر آن باشی . و به هر که می خواهی احسان کن تا بزرگ و امیر او باشی . و از هر که می خواهی طمع کن تا بنده و اسیر او باشی» . (2)

و بندگی و خادمی طامع ، امری است ظاهر و روشن . همچنان که مشاهده می شود که :

صاحبان همت و مناعت طبع ، نه کوچکی سلطان را می کند و نه تملق امیر و وزیر را می گوید . اما صاحبان طمع ، در رکاب ارباب جاه و دولت می دوند . و در برابر اهل دنیادست بر سینه می نهند . و اگر به خدمتی سرافراز گردیدند روز و شب نمی آسایند تا آن رابه انجام رسانند ،