معراج السعاده صفحه 612

تو بزرگتر است یادریاها ؟ گفت : گناه من . گفت : گناه تو اعظم تر است یا آسمانها ؟ گفت : گناه من . فرمود :

گناه تو اعظم است یا عرش ؟ گفت : گناه من . فرمود : گناه تو اعظم است یا خدا ؟ گفت :

خدا اعظم و اعلی و اجل است . پس حضرت فرمود : بگو گناه خود را . عرض کرد :

یا رسول الله ! من مرد صاحب ثروتم و هر وقت فقیری رو به من می آید که از من چیزی بخواهد گویا شعله آتشی رو به من می آورد . حضرت فرمود : دور شو از من و مرا به آتش خود مسوزان . قسم به آن خدائی که مرا به هدایت و کرامت برانگیخته است که اگر میان رکن و مقام بایستی و دو هزار سال نماز کنی و این قدر گریه کنی که نهرها ازآب چشم تو جاری شود و درختان سیراب گردند و بمیری و لئیم باشی خدا ترا سرنگون به جهنم می افکند» . (1)

و مروی است که : «دو ملک موکل اند که در هر صباحی ندا می کنند که خداوندا ! مال هر بخیل را تلف کن . و هر که انفاق کند ، عوض به او کرامت کن» . (2)

و اخبار در مذمت صفت بخل ، بی حد ، و خارج از حیز عد است ، با این که خود این صفت ، متضمن مفاسد بی شمار در آخرت و دنیاست . حتی اینکه تجربه شده است که نگاه کردن به روی بخیل ، دل را می گیرد و آن را تاریک می کند . و مشاهد است که : هرکه لئیم و بخیل است