معراج السعاده صفحه 627

حق خدا را در مال خود منع کند . و قسم به آن خدائی که خلق را آفرید وایشان را روزی داد ، که هیچ مالی در صحرا یا دریا ضایع نشد مگر به ندادن زکاه آن» . (1)

و فرمود که : «زکاه دادن ، چیزی نیست که : باید صاحب آن را مدح کرد ، بلکه آن چیزی است که : به واسطه آن داخل اهل اسلام می شود و خون او محفوظ می گردد» . (2)

و از این گونه تهدیدات و تشدیدات در حق مانعین زکاه در کتاب خدا و اخبارائمه هدی - علیهم السلام - بسیار است . (3)

و با وجود اطلاع بر آنها ، ادای زکاه راسهل انگاشتن ، و از مالی که چند روزی به رسم امانت در تصرف کسی خواهد بوداندکی را از مالک حقیقی آن دریغ داشتن ، با دعوای مسلمانی مشکل تواند جمع شد . وچه بی شرم و بی سعادت کسی که : می داند روزی که پا به عرصه وجود گذاشت از ملک ومال دنیا هیچ نداشت و اکنون آنچه دارد و خود را مالک آن پندارد همه آن داده خدااست . و سعیی که خود در تحصیل آن کرده ، آن نیز به توفیق و یاری جناب باری بوده .

آری تخم بی جان را چه یارای آنکه بی دستگیری عنایتش از خاک خیزد ! وسقای ابر را چه قدرت که بی رخصتش قطره آبی ریزد ! و اهل زراعت پندارند که : به سعی خود از یک دانه ، ده دانه برمی دارند ! و ارباب تجارت ، رونق بازار خود را از رشدخود می شمارند . بیچاره آدمی چه از خود

1- 6. وسائل الشیعه ، ج 6 ، ص 4 .
2- 7. وسائل الشیعه ، ج 6 ، ص 18 ، ح 1 و ص 28 ، ح 3 .
3- 8. رک : وسائل الشیعه ، ج 6 ص 17 ، باب ثبوت الکفر و الارتداد و القتل بمنع الزکاه .