معراج السعاده صفحه 640

را بر ایشان بریزید» . (1)

و بهتر آن است که آدمی زکاه و صدقات خود را به کسانی که پیوسته چشم ایشان به دست مردم و بالمره از خواستن از خداوند دورند ندهد ، زیرا که : این چنین اشخاص ازنوعی از شرک خالی نیستند .

حضرت صادق علیه السلام در بیان آیه مبارکه

«و ما یؤمن اکثرهم بالله الا و هم مشرکون»

یعنی : «اکثر مردم ایمان نیاورده اند مگر آنان که مشرک اند» (2)

فرمود که : «این مثل آن است که کسی می گوید : اگر فلان کس نمی بود من هلاک می شدم . یا اگر فلان نمی بود فلان چیز به من نمی رسید . یا عیال من ضایع می شد . نمی بینی که این از برای خدا در ملکش شریک قرار داده است» . (3)

و از جمله کسانی که بذل و عطا به آن بهتر ، و ثواب آن بیشتر است ، کسانی هستند که اظهار احتیاج خود را نکنند . و پرده بر روی کار خود فرونهند . و از ارباب آبرو و عزت باشند . و از اهل تحمل و استغنا بوده باشند . و خواهند ایشان را مردم غنی دانند . و رفتاراغنیا نمایند .

و از همه بهتر فقرای اقارب و خویشان و ذوی الارحام اند . و انفاق به ایشان صله رحم است . و ثواب آن را بجز خدا کسی نمی داند .

و در بعضی احادیث وارد است که : «صدقه کسی قبول نیست که خویش او محتاج باشد و او به دیگری دهد» . (4)

و در روایتی وارد است که : «افضل صدقات ، عطا کردن به خویشی است که

1- 35. محجه البیضاء ، ج 2 ، ص 93 .
2- 36. یوسف ، (سوره 12) ، آیه 106 .
3- 37. تفسیر نور الثقلین ، ج 2 ، ص 476 ، ح 235
4- 38. بحار الانوار ، ج 96 ، ص 147 ، ح 24 .