معراج السعاده صفحه 642

که اگر نخواهد بدهدخجالت کشد .

هفتم آنکه : علما و پرهیزکاران از قبول زکوه و صدقه ، تا مضطر نگردند امتناع نمایند .

هشتم آنکه : امثال این اشخاص ، چیزی را که بگیرند آشکار نکنند تا شرف و مروت ایشان ضایع نگردد . مگر اینکه غرض از اظهار ، شکرگزاری و صدق و بیان بندگی وفروتنی خود باشد ، هر کس به نیت خود می رسد .

دوم : خمس

خمس که : مال سادات عالی درجات است ، چون خداوند عالم این طایفه والامقام را به جهت نسبت به سید انام ، از سایر خلایق ممتازگردانید ، ذلت گرفتن زکوه را که اوساخ مردم است بر آنها نپسندید . و از اموال مخصوصه ، حصه ای برای ایشان مقرر فرموده تا از فقر و فاقه خلاص گردند . پس فرمود :

«و اعلموا انما غنمتم من شی ء فان لله خمسه و للرسول و لذی القربی و الیتامی و المساکین و ابن السبیل ان کنتم آمنتم بالله و ما انزلنا علی عبدنا یوم الفرقان»

خلاصه معنی آنکه : «بدانید که هر نفعی که به شما عاید می شود خمس آن مال خداو پیغمبر و ذوی القربی و ایتام و مساکین و ابن السبیل سادات است . باید آن را به ایشان برسانید اگر ایمان آورده اید به خدا و آنچه به بنده خود نازل کرده ایم و به روزقیامت» . (1)

و از این آیه مبارکه مستفاد می شود که : هر کس خمس خود را ندهد از اهل ایمان نیست و به کتاب خدا نگرویده است . پس لازم ایمان ، آن است که : آدمی در دادن خمس ، کوتاهی نکند . و ذریه پیغمبر