معراج السعاده صفحه 656

افطار کند و ثواب آن افطار بیش از روزه خواهد بود .

و از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مروی است که : «هر که روزه باشد و بربرادر دینی خود وارد شود و نگوید روزه ام و افطار کند ، خدا ثواب یک سال روزه به جهت او می نویسد» . (1)

و باید غرض او از مهمانی رفتن ، شکم پرستی نباشد ، بلکه غرض او اکرام برادر مؤمن خود و متابعت سنت پیغمبر صلی الله علیه و آله باشد . و اگر بداند که : میزبان از جمله فساق و یا ظلمه است ، یا غرض او از ضیافت ، مباهات و خود نمائی است ، سزاوار آن است که : وعده ندهد .

و همچنین اگر طعام او ، یا خانه او ، یا فرش او ، حرام یا شبهه ناک باشد ، یا در آن موضع ، مرتکب معصیتی شوند ، مثل اینکه ظرف طلا یا نقره باشد ، یا مشتمل بر غنا یاساز بوده باشد ، یا میزبان مرتکب اسراف شده باشد ، یا در آنجا لهو و لعب و هرزه گوئی یا غیبت مسلمی شود ، در همه آنها اولی وعده ندادن است . و در بسیاری از صور آن ، حرام است .

و از حضرت صادق علیه السلام مروی است که : «سزاوار مؤمن نیست که درمجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا بشود و نتواند منع کند . (2)

و کسی که ناچار شود از اینکه به سفره ظالمی حاضر شود ، تا تواند کم چیزی بخورد . و میل به غذاهای خوب نکند .

و از جمله آداب مهمان ، آن است