معراج السعاده صفحه 662

و قرای و امثال آنها .

ششم : طریقه ای نیکو که بعد از او به آن عمل نمایند» . (1)

مال حرام خوردن

صفت ششم : (از صفات رذیله متعلقه به قوه شهویه) مال حرام خوردن

مال حرام خوردن

و از آن اجتناب نکردن است و آن از نتایج حب دنیا و حرص بر آن است . و از اشد مهلکات ، واعظم موانع وصول به سعادات است . بیشتر کسانی که به هلاکت رسیده اند سببش آن بوده . و اکثر مردم که از فیوضات و سعادات محروم مانده اند به واسطه آن شدی . سدی از این محکم تر در راه توفیق نیست . و پرده ای از این مانع تر بر چهره تایید نه . و کسی که تامل کند می داند که : خوردن حرام ، اعظم حجابی است بندگان را از وصول به درجه ابرار . و قوی تر مانعی است از اتصال به عالم انوار . سراچه دل را از آن تیرگی و ظلمت وخباثت و غفلت حاصل ، و نفس انسانی به واسطه آن به اسفل درکات هلاکت و ضلالت واصل می گردد .

«و هو الذی انساها عهود الحمی و هو الذی اهواها فی مهاوی الضلاله و الردی»

یعنی :

«عهد پروردگار به واسطه آن فراموش ، و در چاههای گمراهی و سرگردانی با شیاطین به سبب آن هم آغوش» .

آری : دلی که از لقمه حرام روئیده شده باشد کجا و قابلیت انوار عالم قدس کجا ؟ ونطفه را که از مال مردم هم رسیده باشد با مرتبه رفیعه انس با پروردگار چه کار ؟ چگونه پرتو لمعات عالم نور ، به دلی تابد که بخار غذای حرام ، آن را تاریک کرده ؟ و کی پاکیزگی و صفا از برای نفس حاصل می شود که