معراج السعاده صفحه 689

او نیستم و او از من نیست» . (1)

و نیز از آن بزرگوار منقول است که : «ترسناک ترین چیزی که از آن بر امت خودمی ترسم این است . که : مال ایشان زیاد شود ، پس بر یکدیگر حسد بورزند و یکدیگر رابه قتل رسانند» . (2)

و نیز فرمود : «به درستی که از برای نعمتهای خدا ، دشمنانی هست . عرض شد :

کیان اند ؟ فرمود : کسانی که حسد می برند مردم را بر آنچه از فضل خدا به ایشان رسیده» . (3)

و در بعضی از احادیث قدسیه وارد شده است که : «خدا فرمود که : حاسد ، دشمن نعمت من ، و خشمناک از برای قضای من است . و راضی به قسمتی که در میان بندگانم کرده ام نیست» . (4)

و از حضرت ابی عبد الله علیه السلام مروی است که : «آفت دین ، حسد و عجیب وفخر است» . (5)

و نیز از آن جناب مروی است که : «حاسد ضرر به نفس خود می رساند پیش از آنکه ضرری به محسود برسد ، مانند ابلیس ، که به واسطه حسد ، از برای خود لعنت را حاصل کرد و از برای آدم برگزیدگی و هدایت و بلندی و ارتفاع به محل حقایق عهد و اصطفارا . پس محسود باش و حاسد مباش . به درستی که ترازوی حاسد ، همیشه سبک است ، به واسطه ترازوی محسود . یعنی اعمال حسنه حاسد به ترازوی اعمال محسود گذارده می شود . و روزی هر کسی قسمت شده است . پس چه نفعی می رساند حسد به حاسد ؟ وچه ضرر می رساند به محسود ؟ و اصل

1- 4. کافی ، ج 2 ، ص 307 ، ح 6 .
2- 5. محجه البیضاء ، ج 5 ، ص 326 . و احیاء العلوم ، ج 3 ، ص 163 .
3- 6. بحار الانوار ، ج 73 ، ص 256 ، ح 26 (با اندک تفاوتی) .
4- 7. محجه البیضاء ، ج 5 ، ص 326 (با اندک تفاوتی) .
5- 8. کافی ، ج 2 ، ص 307 ، ح 5