معراج السعاده صفحه 698

کنیم که بر مامقدم شود ، طفل فقیری یتیم ؟

«و قالوا لو لا نزل هذا القرآن علی رجل من القریتین عظیم» .

یعنی : «چگونه نازل نشدقرآن بر مرد عظیم الشانی از اهل این دو ولایت ؟ و به این مرد تهی دست بی یار و یاور نازل گردید ؟ ! » . (1)

هفتم : تعجب و استبعاد است . و این در وقتی است که : محسود ، در نظر حاسد حقیرو پست و در نعمت عظیم باشد . پس تعجب کند که مثل آن شخص به چنین نعمتی رسید ! و به این سبب ، بر او حسد برد و زوال آن نعمت را از او خواهد . و از این قبیل بود حسدبسیاری از امتها بر پیغمبران خود که می گفتند :

«ما انتم الا بشر مثلنا»

یعنی : «شما نیستید مگر بشری مانند ما» . (2)

پس چگونه سزاوار خلعت نبوت ، و افسر کرامت گردیدید ، و مرتبه وحی و رسالت یافتید ؟ ! و بدان که : بسا باشد که بیشتر این اسباب ، یا همه آنها در یک نفر جمع شود . و در این وقت حسد نهایت قوت می گیرد . و به حدی می رسد که : دیگر حاسد قدرت بر اخفاءآن ندارد . و باطن خود را ظاهر می سازد و عداوت را آشکار می کند .

و گاه باشد که حسد چندان قوت گیرد که صاحب آن هر نعمتی را که از برای هر کسی بیند از برای خود خواهد ، و طالب این باشد که هر نعمت و چیزی که از برای هر کسی حاصل است به او عاید شود