معراج السعاده صفحه 713

حسدی نمی برم . آن شخص گفت : این است که تو را به این مرتبه رسانیده است . و این صفتی است که : تحصیل آن از ما بر نمی آید» . (1)

مروی است که : «حضرت موسی - علی نبینا و علیه السلام - مردی را در زیر عرش دید ، آرزوی مقام و مرتبه وی را نموده گفت : یا رب ! چرا و به چه عمل بدین مرتبه رسیده که در سایه عرش تو آرمیده ؟ خدای - تعالی - فرمود که : وی بر مردمان حسدنمی برد» . (2)

و مخفی نماند که غایت خیر خواهی و نصیحت آن است که : آنچه از برای خوددوست داشته باشی از برای برادر دینی خود نیز همان را دوست بداری .

همچنان که در احادیث بسیار به آن تصریح شده .

صفت دوم : اهانت و تحقیر نمودن بندگان خدا و مذمت آن

اهانت و تحقیر نمودن بندگان خدا

و شکی نیست که : این صفت مذمومه در شریعت مقدسه حرام ، و موجب هلاکت صاحب آن است .

از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله مروی است که : «خدای - تعالی - فرمود :

هر که اهانت برساند به یکی از دوستان من ، پس کمر محاربه با من بسته است» . (3)

و در حدیث دیگر از آن سرور منقول است که : «پروردگار عالم - جل شانه - فرمود : به تحقیق که با من حرب کرده است هر که ذلیل کند یکی از بندگان مؤمن مرا» . (4)

و از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مروی است که : «هر که پست و حقیرکند مؤمنی را - خواه مسکین باشد و خواه غیر مسکین - خدای - تعالی - باز

1- 10. محجه البیضاء ، ج 5 ، ص 325 . و الترغیب و الترهیب ، ج 3 ، ص 548 ، ح 10 (با اندک تفاوتی) .
2- 11. احیاء العلوم ، ج 3 ، ص 163 . و محجه البیضاء ، ج 5 ، ص 326 .
3- 12. بحار الانوار ، ج 75 ، ص 155 ، ح 25 و کافی ، ج 2 ، ص 352 ، ح 7
4- 13. بحار الانوار ، ج 75 ، ص 158 ، ح 28 و کافی ، ج 2 ، ص 352 ، ح 6 .