معراج السعاده صفحه 728

پادشاه

ستاننده داد آن کس خداست ***که نتواند از پادشه داد خواست

از حضرت صادق علیه السلام مروی است که : «بترسید از ظلم کردن ، به درستی که : دعای مظلوم به آسمان بالا می رود و به محل استجابت می رسد» . (1)

گویند : یکی از پادشاهان با هوش که از تیر دعای خسته دلان با حذر بودی ، فرموده بود که : «این دو بیت بر بساط وی نقش کرده بودند که روز و شب در نظر وی باشد :

لا تظلمن اذا ما کنت مقتدرا*** فالظلم مقدره تفضی الی الندم

تنام عیناک و المظلوم منتبه*** یدعو علیک و عین الله لم تنم

یعنی : زنهار ، ظلم مکن در وقت توانائی ، که آخر آن ندامت و پشیمانی است ، زیرا که : در دل شبها چشم تو در خواب استراحت ، و مظلوم با دیده بی خواب لب او به نفرین تو باز است . و ذات پاک خداوند عادل از خوابیدن مبرا ، و ناله مظلومان راشنواست» .

زود باشد که شحنه عدلش به جانبداری آن مظلوم تیغ قهر کشیده سزای آن درکنارت نهد .

اگر زیر دستی برآید ز پای*** حذر کن زنالیدنش بر خدای

گرفتم ز تو ناتوانتر بسی ست*** تواناتر از تو هم آخر کسی ست

سلطان محمود غزنوی می گفته که : «من از نیزه شیر مردان این قدر نمی ترسم که ازدوک پیره زنان . و با وجود همه اینها ، خود ظلم و ستم باعث پریشانی رعیت ، و موجب ویرانی مملکت می گردد» .

چنانچه حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرموده اند که : «آفت العمران من