معراج السعاده صفحه 788

خانه خود بنشیند و از مردم کناره جوید ، بلکه بر او واجب است که بیرون آید و دامن بر میان بندد و دین خدا را اعانت کند . بلکه از برای هر مسلمی سزاوار آن است که : ابتدا از خودشروع کند و خود را به صلاح آورد . و مواظبت بر طاعات نماید . و محرمات را ترک کند ، بعد از آن ، به اهل و اولاد و اقارب و خویشان خود پردازد . و ایشان را ارشاد کند ، و از اعمال ناشایسته باز دارد . و چون از ایشان فارغ شد تعدی به همسایگان و اهل محله خود کند . و از ایشان به اهل شهر خود . و همچنین تا به هر جای از عالم که دست اوبرسد . و چنانچه کسی با وجود قدرت در یکی از اینها ، اهمال و مسامحه کند بایدمستعد مؤاخذه پروردگار در موقف قیامت باشد .

صفت ششم : مذمت قهر کردن و دوری از برادران دینی

مذمت قهر کردن و دوری از برادران دینی

و این ، نتیجه عداوت و کینه ، یا بخل و حسد است ، و از افعال ذمیمه می باشد .

حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود : «هر دو نفر مسلمی که از یکدیگر قهرو خشم کنند و از هم دوری جویند و سه روز چنین باشند و با هم صلح و آشتی نکنند ، از دایره اسلام بیرون می روند . و هر کدام که ابتدا به صلح و سخن گفتن کند در روزقیامت زود داخل بهشت خواهد شد» . (1)

و نیز از آن حضرت مروی است که : «از برای مسلمانان ، حلال نیست که : زیادتر ازسه روز از برادر خود دوری و قهر کنند» . (2)