معراج السعاده صفحه 820

، دیگر کسی بر آن مطلع نگردد . خطاب الهی رسد که : ای حبیب من ! من به بندگان خود از تو مهربانترم ، چون تو روا نداری که عیوب ایشان نزد غیر تو ظاهر شود ، من روا ندارم که بر تو هم ظاهر گردد و ایشان در پیش تو شرمسار شوند . من خود به تنهائی به محاسبه ایشان پردازم ، و چنان که بجز من احدی بر عیوب ایشان مطلع نگردد» . (1)

پس هرگاه عنایت پروردگار در پوشیدن عیوب بندگان تا به این حد بوده باشد ، پس ای مسکین غافل ، و ای مبتلای به انواع عیوب و رذایل ، ترا چه افتاده است که این پرده از عیوب بندگان خدا بر می داری ، و سعی در فاش کردن بدیهای ایشان می نمائی ، و زبان هرزه خود را به مذمت ایشان می گشائی ؟ از خود غافلی که به چه عیوب گرفتاری ، و به چه اعمال ناشایسته در کاری ! اندکی دیده بگشای ، و به سراپای خود نظر کن و صفحه ضمیر خبیث خود را مطالعه کن ، و چاره از عیوب خود کن .

در کوی و در چهی ای قلتبان (2)*** دست بردار از سبال (3) دیگران

ای خنک جانی که عیب خویش دید*** هر که عیبی گفت آن بر خود خرید

غافلند این خلق از خود ای پدر*** لاجرم گویند عیب یکدیگر

هر کسی گر عیب خود دیدی ز پیش*** کی شدی فارغ وی از اصلاح خویش

ای جان برادر ! ساعتی تامل کن ، که اگر کسی عیبی را از تو در پیش دیگران فاش کند ، حال تو چگونه

1- 55. جامع السعادات ، ج 2 ، ص 272 .
2- 56. «قلتبان» به معنی : قرمساق و دیوث و قواد است .
3- 57. دشنام دادن .