معراج السعاده صفحه 827

سخن چین ، از همه کس بیشتر است .

آورده اند که : «مردی بنده ای فروخت ، به خریدار گفت : این بنده هیچ عیبی ندارد جزسخن چینی . خریدار گفت : راضی شدم . پس آن را خرید و برد . چند روزی که از این گذشت . روزی آن غلام به زن آقای خود گفت : من یافته ام که آقای من تو را دوست ندارد ! و می خواهد زنی دیگر بگیرد . زن گفت : چاره چیست ؟ گفت : قدری از موی زیرزنخ او را به من ده تا به آن افسونی خوانم و او را مسخر تو گردانم . زن گفت : چگونه موی زیر زنخ او را به دست آورم ؟ گفت : چون بخوابد ، تیغی بردار و چند موی از آنجابتراش و به من رسان . بعد از آن به نزد آقا رفت . و گفت : زن تو با مرد بیگانه طرح دوستی افکنده ، و اراده کشتن تو کرده است . چنانچه خواهی صدق من بر تو روشن شود ، خود رابه خواب وانمای ، و ملاحظه کن . مرد به خانه رفته چنین کرد . زن را دید با تیغ بر بالین اوآمد . یقین به صدق غلام کرده ، بی محابا از جا برخاست و زن را به قتل رسانید . در ساعت ، غلام خود را به خویشان زن رسانیده ، ایشان را از قتل زن اخبار نمود . ایشان آمده شوهررا کشتند . و شمشیرها در میان قبیله زن و شوهر کشیده شد و جمعی کثیر به قتل رسیدند» . (1)

و علاوه بر همه این مفاسد ،