معراج السعاده صفحه 828

سخن چین بیچاره اکثر اوقات در بیم و اضطراب این است که مبادا رسوا شود . بیشتر وقتها خجل و شرمسار ، و با وجود اینها در نزد آنها که سخن چینی کرده خفیف و بی وقع و دو به هم زن و خبیث شناخته شده است ، گو به روی او اظهار نکنند .

میان دو کس جنگ چون آتش است*** سخن چین بدبخت هیزم کش است

کنند این و آن خوش دگر باره دل ***وی اندر میان ، کوربخت و خجل

میان دو تن آتش افروختن*** نه عقل است خود را در آن سوختن

اعتنا نکردن به سخن نمّام

و چون بدی سخن چینی و خباثت آن دانسته شد ، پس بر هر عاقلی لازم است که :

هرگاه سخن چینی نزد او آید ، و از مسلمی امری نقل کند که نباید ذکر کرد ، آن را قبول نکند . چون سخن چین ، فاسق است . و خبر هر فاسقی به «نص قرآن» ، (1) مردود است .

بلکه ، او را نهی کند و نصیحت نماید . بلکه او را دشمن داشته باشد ، که چنین معصیتی ازاو سرزده ، علاوه بر دشمنی که با او کرده ، زیرا که : کسی که در عقب دیگری سخنی گوید ، المی به او نرسانیده و در برابر شرم کرده . و این شخص نمام که او را مطلع کرده او را متالم ساخته ، و از او شرم ننموده . بلکه باعث فساد و فتنه شده . و اگر دوست می بودآن شخص را که در عقب سخن گفته منع می گرد ، و نمی گذاشت که این سخن را بگوید .