معراج السعاده صفحه 829

اگر گفته بود ، سعی در اصلاح می نمود . پس عاقل باید به یقین دانسته باشد که این سخن چین ، از آن سخن گوی ، دشمن تر است . و نباید به قول دشمن فاسقی دل با برادرمؤمن بد کرد . و در صدد تفحص و تجسس برآمد ، که شرعا مذموم و نهی صریح درقرآن کریم از آن شده . و نباید سخن چینی او را اظهار کند ، زیرا که : این نیز سخن چینی وغیبت است .

محمد بن فضل به حضرت امام موسی علیه السلام عرض کرد که : «فدای تو گردم ، از یکی از برادران دینی من چیزی به من می رسد ، که من او را ناخوش دارم ، و چون ازخود او استفسار می کنم ، انکار می کند . و حال اینکه جمعی از اهل وثوق و اعتماد مراخبر داده اند . حضرت فرمود : ای محمد ! اگر خود بشنوی یا ببینی ، گوش و چشم خود راتکذیب کن . و اگر پنجاه نفر نزد تو شهادت بدهند . در این خصوص قول برادرت راتصدیق کن ، و ایشان را تکذیب نمای» . (1)

مروی است که : «شخصی به خدمت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام آمده و امربدی از شخصی نقل کرد . حضرت فرمود : استفسار می کنم ، اگر راست گفته باشی با تودشمن خواهم شد . و اگر دروغ گفته باشی از تو مؤاخذه خواهم کرد» . (2)

منقول است که : «شخصی به دیدن یکی از حکماء رفت و از غیری سخنی نزد او نقل کرد . حکیم گفت : مرا با برادرم بد کردی . و