معراج السعاده صفحه 830

دل فارغ مرا مشغول فکری ساختی . و خودرا که نزد من امین بودی محل تهمت گردانیدی» .

و بدان که : بدترین انواع سخن چینی«سعایت» است . و آن عبارت است از :

سخن چینی نزد کسی که از او بیم ضرر و اذیت باشد . مانند سلاطین و امراء و حکام ورؤسا .

از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله مروی است که : «کسی که سعایت مردمان راکند ، حلال زاده نیست» . (1)

و سلاطین عدالت گستر ، و حکام رعیت پرور ، هرگز صاحب این صفت را در نزدخود راه نمی دهند ، و گوش به سخن ایشان نمی کنند ، و می دانند که ضرر ایشان بر رعایاو فقراء ، از ضرر سگ گزنده و گرگ درنده بیشتر است .

صفت دوازدهم : افساد میان مردم و ذم و عقاب آن

افساد میان مردم و ذم و عقاب آن

و آن اعم از سخن چینی است ، زیرا : افساد بدون سخن چینی متحقق می شود . و این صفتی است خبیث ، و صاحب آن از اهل شقاوت است . و این صفت ، آدمی را به جهنم می رساند . و دین آدمی را تباه می کند . و صاحب این صفت خبیثه ، در مقام ضدیت باخدا و رسول بر آمده است . چون بسیاری از قواعد شرعیه ، که خداوند عالم قرار داده ، از : حضور جمعه و جماعت و مصافحه و زیارت و آمد و شد و ضیافت و نهی از ظن بدو غیبت ، همه از برای حصول دوستی و الفت میان مردمان است . و هیچ چیز در نزدخداوند عالم و پیغمبر او چنین مطلوب نیست ، که میان بندگان الفت و یگانگی باشد . واین خبیث