معراج السعاده صفحه 832

عمار فرمود که : «از من به فلان اشخاص چنین و چنین بگو . ابن عمار عرض کرد که : هرگاه غیر از آنچه فرمودید سخنی دیگر از زبان شما به جهت اصلاح بگویم رواست ؟ فرمود : بلی ، مصلح ، دروغگو نمی باشد ، امثال این سخنها صلح است نه کذب» . (1)

و مراد این است که : اگر کسی به جهت اصلاح میان مردم سخن غیر واقعی بگوید که اصلاح شود ، این را دروغ نمی گویند و ضرر ندارد . سبحان الله ! اعتنای پروردگار عالم به اصلاح حال مردم تا آن حد است که دروغ را که از معاصی عظیمه است در این خصوص تجویز فرموده و آن را افضل صدقات قرار داده . و قواعد قانونی چند به جهت حصول الفت مقرر فرموده . و مفسد را به لعن و عذاب ، مخصوص ساخته . و باوجود این ، چنانچه در بسیاری از ابنای روزگار مشاهده می شود بسیاری از ارباب نفوس خبیثه به جهت پیشرفت امور دنیویه و گذران چند روزه این خانه عاریت اساس ، افسادمیان دوستان و مسلمانان می چینند ، و آتش فتنه روشن می کنند . بلکه چه بسا کسانی هستند که به اندک خلاف توقعی که از کسی مشاهده نمودند در مقام انواع فسادبر می آیند .

صفت سیزدهم : شماتت کردن

شماتت کردن

و آن عبارت است از گفتن اینکه : فلان بلا یا فلان مصیبت که به فلان کس رسیده ازبدی اوست . و با آن سرور و شادی نیز باشد . و منشا این ، غالبا عداوت و حسد است . وبسا باشد که : ناشی از جهل به مواقع قضا و قدر الهی شود . و این صفت ، بسیار