معراج السعاده صفحه 869

هر حال ، خوش آمدن کسی

از اینکه او را مدح و ثنا گویند بسیارمذموم و از جمله صفات رذیله است . همچنان که مذکور خواهد شد .

صفت هیجدهم : دروغ گفتن

دروغ گفتن

و آن از جمله گناهان کبیره ، بلکه قبیح ترین گناهان و خبیث ترین آنها است . صفتی است که : آدمی را در دیده ها خوار ، و در نظرها بی وقع و بی اعتبار می سازد . و سرمایه خجالت و انفعال ، و باعث دل شکستگی و ملال . سبب و اساس ریختن آبرو در نزد خلق خدا ، و باعث سیاه روئی دنیا و عقبی است . و آیات در مذمت این صفت بسیار ، و اخباردر نکوهش آن بی شمار است .

خداوند کریم می فرماید :

«انما یفتری الکذب الذین لا یؤمنون»

یعنی : «این است وجز این نیست که : به دروغ ، افترا می بندند کسانی که ایمان به خدا ندارند» . (1)

حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود که : «هرگاه مؤمنی بدون عذر شرعی ، دروغ بگوید ، هفتاد هزار فرشته بر او لعنت می کنند . و از دل او تعفن و گندی بلندمی شود و می رود تا به عرش می رسد . و خدای - تعالی - به سبب آن دروغ ، گناه هفتادزنا بر او می نویسد ، که آسان ترین آنها زنائی باشد که با مادر خود کرده باشد» . (2)

و از آن سرور پرسیدند که : «مؤمن ، جبان است ؟ فرمودند : بلی . عرض کردند : بخیل است ؟ فرمود : بلی . عرض شد که : دروغگو است ؟ فرمود : نه» . (3)

و فرمود که : «دروغ ، روزی آدمی را کم

1- 1. نحل ، (سوره 16) ، آیه 105 .
2- 2. جامع السعادات ، ج 2 ، ص 322 .
3- 3. بحار الانوار ، ج 72 ، ص 262 ، ح 40 .