معراج السعاده صفحه 951

ای خواجه هستی چو محتاج پند*** نباشد به کس پند تو سودمند

با وجود آنکه اندک لغزشی از علما ، قبیح تر است از گناهان بزرگ از عوام الناس ، پس با وجود کثافت باطن خود ، چه بسیار قبیح است که دیگران را آداب و سنن آموزند . و علامت مخلص صادق که شایسته این مناصب است آن است که : هرگاه دیگری یافت شود که از او شایسته تر باشد و میل مردم را به او بسیار یابد و مردم را به اوراغب تر بیند شاد و فرحناک گردد . و از میل ایشان به دیگری که با او مساوی باشد مطلقاتفاوتی در حال او به هم نرسد . و اگر اعاظم مملکت و اکابر ولایت و بزرگان ذوی الاقتدار در مجمع او حاضر شوند ، یا در نماز به او اقتدا کنند ، یا در پای منبر وعظ او نشینند اصلا کلام او تفاوت ننماید و حال او با نبودن ایشان یکسان باشد ، بلکه به همه بندگان خدا به یک چشم نظر کند .

فصل : علاج ریا

علاج ریا

بدان که : اصل ماده مرض ریا ، یا طمع در مال و منافع مردمان است ، یا محبت مدح وستایش ایشان و لذت بردن از آن ، یا کراهت از مذمت و ملامت ایشان که می خواهد به واسطه آن ، آنچه می نماید به مردم از افعال حسنه و اوصاف جمیله ، ایشان او را ثناگویند و از صلحا و اخیارش خوانند . و از این راه ، کسب اعتبار و تحصیل مرتبه و مقدارکرده ، خود را در نزد وضیع و شریف ، مکرم و معزز سازد . و تسخیر دلهای عوام وخواص نموده